He Who Decorated the Universe
Following is a poem of one of the most famous Ottoman Lyric Poets, Hayali (meaning - Imaginative)
Original form (in Ottoman Turkish), Modern Turkish and English translations are given below.
The poem is mentioning about the near blindness in search of Allah, since Allah is so close to us and is everywhere. This is poem is a classical example of metaphysical interpreatation of the nature of Universe.
Hayali is an Ottoman poet born in Balkans (Vardar) around year 1496 in the reign of Bayezid II. Has become very famous for his highly imaginative poems and very modest and simple lifestyle in Edirne where he died in 1556
Original Version:
Cihân-ârâ cihân îçindedir ârâyı bilmezler
O mâhîler ki deryâ içredir deryâyı bilmezler
Harâbât ehline dûzah azâbın anma iyi zâhid
Ki bunlar ibn-i vakt oldu gam-ı ferdâyı bilmezler
Şafak-gûn kan içinde dâğını seyretse âşıklar
Güneşte zerre görmezler felekte âyı bilmezler
Hamîde kadlerîne rişte-i eşgi takub bunlar
Atarlar tîr-i maksûdû nendendir yâyı bilmezler
Hayâlî fakr şâlına çekenler cism-i uryânı
Anınlâ fahrederler atlas ü dîbâyı bilmezler
Modern Turkish translation:
Cihanı bezeyen cihan içindedir aramayı bilmezler
O balıklar ki derya içredir deryayı bilmezler
Meyhane erbabına cehennem acısını anma ey zahid
Ki bunlar zamanın kendi oldu yarınki acıyı bilmezler
Şafak renkli kan içinde yaralarını seyretse âşıklar
Güneşte zerre görmezler gökte ayı bilmezler
Eğri boylarına gözyaşı ipliklerini takıp bunlar
Atarlar dilek oklarını nedendir yayı bilmezler
Hayâlî dervişlik hırkasına çekenler çıplak vücutlarını
Onunla övünürler atlası ipekli giysiyi bilmezler
Translated into English:
He who decorated the universe is inside the universe they don't know how to look for...
They are like those fishes which are in the sea but are not aware of the sea
Do not tell the suffering of hell to the fellows of tavern, o bigot!
They have become the time itself, they don't know the suffering of the future
When they watch their wounds painted with color of the dawn
They don't see anything in sunlight, they don't see moon on the sky
They attach the string of tears to the bent hulls of themselves
Send the arrows of wishes but are not aware of the bow
Wrap their naked bodies with the imaginary(hayali) cardigan of dervishdom
Are proud of it and don't know the clothes made of silk
